ရာဇ၀င္ကို ျဖတ္သန္း
ကမ္းျမင္ လမ္းျမင္ ပန္းတိုင္ျမင္
သန္႔သန္႔စင္စင္ စီးဆင္းခဲ့တဲ့ျမစ္။
နယ္ခ်ဲ႕ေတာ္လွန္ေရးေတြကို
ေသြးနဲ႔ ကမၺည္းတင္
သမိုင္းတြင္ေစခဲ့တဲ့ျမစ္။
ႏိုင္ငံဂုဏ္နဲ႔ လူမ်ဳိးဂုဏ္ကို
အဟုန္ျပင္းျပင္း၊ သူ႔ခ်စ္ျခင္းနဲ႔
အဆင္းလွလွ၊ သင္းျမျမ
၀င္းပေတာက္ေျပာင္ေစခဲ့တဲ့ျမစ္။
စပါးဆန္ေရ၊ ေပါမ်ားေစဖို႔
ေရၾကည္သြန္းေလာင္း၊ သူ႔လမ္းေၾကာင္းမွာ
ပန္းေပါင္းမ်ားစြာ ပြင့္လန္းေစခဲ့တဲ့ျမစ္
ေျမပံုအေပၚမွာ လဲေလ်ာင္း
မ်ဥ္းကေလးတေၾကာင္းအျဖစ္
မ်က္ႏွာငယ္ေနရွာရေတာ့မယ့္ျမစ္။
ေသာင္ေပၚကိုင္းပ်က္၊ လယ္ကြက္ပတ္ၾကား
ေတာမ်ားမိုးေခါင္၊ ေတာင္ေတြကတံုး
ႏံုးခ်ိေခြယိုင္၊ ေသာကလိႈင္ဆူ
အပူအပင္မ်ားေတာ့မယ့္ျမစ္။
သူခ်စ္တဲ့ပင္လယ္ဆီ
ေရၾကည္ေတြခန္းေျခာက္
ေရာက္ေအာင္မသြားႏိုင္ေတာ့မယ့္ျမစ္။
ေရကာတာတေစၦေျခာက္
အေမာေဖာက္ၿပီး ေရျပတ္
ေရငတ္ေသေတာ့မယ့္ျမစ္။
နင္ေနငါသြား
ကံတရားမဟုတ္
ယုတ္မာသူေတြရဲ႕စနက္
အသက္ထြက္ေတာ့မယ့္ျမစ္။
ကုန္းေပၚေရာက္ ငါးတေကာင္လို
အသက္ကို အငမ္းမရ႐ွဴရင္း
ေၾကကြဲျခင္းေတြကို အလြမ္းနဲ႔သီ
မနက္ဖန္ေတြဆီကို ေၾကာက္ရြံ႕စြာေမွ်ာ္လင့္
ရင္နင္ေနတဲ့ျမစ္။
ခင္ဗ်ားနည္း ခင္ဗ်ားဟန္နဲ႔
ခင္ဗ်ားခ်စ္တဲ့ျမစ္
က်ေနာ့္နည္း က်ေနာ့္ဟန္နဲ႔
က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ျမစ္။
အဲဒီျမစ္အတြက္၊ လက္ခ်င္းဆက္
ခ်ီတက္ရဲရဲ၊ မဆုတ္ဘဲ
တိုက္ပြဲေပ်ာ္လိုက္ၾကစို႔ေလး။ ။
No comments:
Post a Comment