အရြဲ႔တိုက္ဖန္မ်ားလာေတာ့ ....
အပ်က္အပ်က္နဲ႔ပဲ ေသြးထြက္။
ျခစ္စရာမရွိတဲ့ ဘ၀မွာ
ဖ်က္စရာ အမွား
ပြားမ်ားလာခဲ့...၊
အျပစ္လို႔မဆိုသာ ...
အရံႈးသမားဆိုကာ ေဘးထြက္။
ဒဏ္ရာ အခ်ိဳ႕ ေနာက္က စီတန္း
ျပန္စမ္းစစ္မိမွ ႏံႈခ်ာမႈေတြထဲ
ပံုပ်က္...။
အသက္ဆက္ေနရမႈေတြထဲ
အဟပ္ အစပ္ရယ္ ရွာမရ။
အခက္အခဲဆိုတာ
အတူတူ လက္တြဲလာရဲတဲ့ အေဖာ္မြန္ပဲ
ၾကာေတာ့လဲ လူတကာက ေသြးေအး...။
အေဆြးသမား ကိုမွ
တပ္ခဲ့ရက္တဲ့ ကင္ပြန္း...
ကဗ်ာ ဆရာ ဆိုလား
ပံုမွားရိုက္ခံခဲ့ရတာေတာ့
လူၾကားေကာင္းေအာင္ မဟစ္ေတာ့ဘူး။
အျပံဳးတစ္ရာသာ အားပါးတရ ေျခြျပခဲ့တယ္ ....
ရက္ေရာျခင္းဆိုလုိ႔ ေစတနာ ပန္းတစ္ခင္းတာ
ညႊန္ျပစရာ။။။
No comments:
Post a Comment