“ေလာကအိမ္”

တစ္ခါက....
ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးကလည္း တရားဓမၼကိုေပးခ်င္တယ္_
(Monk wants to deliver sermons.)
လူငယ္ကလည္း တရားဓမၼကို ယူခ်င္တယ္...။
(The young man also wants it.)
သို ့ေသာ္.... သူတို ့ႏွစ္ဦးညွိရဦးမည္။
(But, they have to make coordination.)

ဘုန္းေတာ္ႀကီး။ ။ “ေလာကမွာ ဘာမွ မတ္ေမာစရာမရွိဘူး ၊ ဘာကိုမွ သြားရည္က်မေနနဲ ့...”
(Monk ။ ။ “ There are nothing covetous in the world. You don't crave for anything.”)

လူငယ္။ ။ “ သြားရည္မက်ေအာင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေနတတ္ပါၿပီ၊ ဒါေပမယ့္_ ေညွာ္နံ ့ မမိေအာင္လုပ္ေပးပါဘုရား။”
(Young Man။ ။ “ I am accustomed to live without craving for anything. But, Please make me not free
burning smell.”)